Podczas łączności fonicznej obowiązują nas takie same zasady wymiany informacji jak przy łaczności telegraficznej. Zawsze należy podawać: Znak naszej stacji oraz stacji korespondenta, Raport o jakości i sile sygnału naszego korespondenta, Nasze imię Nazwa naszego miejsca nadawania czyli QTH, podajemy równiez nasz lokator, jeżeli zażyczy sobie tego nasz korespondent, Sposób wymiany kart QSL Ewentulana informacja o wyposażeniu technicznym naszej stacji oraz pogodzie. Kilka wskazówek poprawnej pracy emisją foniczną na pasmach amatorskich: Nie należy używac skrótów, szczególnie kodu Q. Skróty są przeznaczone dla telegrafistów. Korespondentowi należy określać pełnymi słowami to, co mu się chce zakomunkować; pewne skróty takie jak 73, XYL, urozmaicają rozmowę, nie należy jednak przesadzać, zupełnym nonsensem jest pozdrowienie wymówione w postaci "siedem trzy" zamiast "siedemdziesiąt trzy", Pracować zwięźle, poprawnie budując zdania i  unikając wielokrotnego powtarzania zwrotów jak "drogi kolego", "no tak", "no nie", "tak że" itp., bo po prostu, śmiertelnie zanudzimy naszego korespondenta i zniechęcimy go do pózniejszego nawiązywania łączności z naszą stacją, Jeżeli chcemy powiedzieć coś wesołego, to zaśmiejmy się do mikrofonu, a nie mówmy "grobowym" głosem HI lub "ejcz aj". To jest kompletny nonsens! Literować należy wyłącznie według norm międzynarodowych. Łączność foniczna wymaga chocby minimalnej znajomości języka, którym posługuje się korespondent, tak samo jak łączność telegraficzna, która wymaga znajomości kodu Q oraz slangu będacego zbiorem skrótów słów angielskich. Jezeli zasób słów na to pozwala, można wzbogacić łączność dyskusją techniczną. Praca z radiostacjami DX-owymi powinna byc możliwie krótka, czasem nawet sprowadzona do wymiany znaków wywoławczych, imienia, QTH oraz raportów. Niekiedy wystarcza sam znak naszej stacji oraz raport. W niektórych wypadkach można dorzucić informację o sposobie wymiany kart QSL. Obowiązuje przestrzeganie kilku podstawowych zasad: Obowiązuje szybkie przeprowadzanie łączności, szczególnie podczas ekspedycji, gdy czeka "kolejka" a dobre warunki propagacyjne moga się szybko skończyć, stosowanie się do zaleceń stacjo DX-owej ( lub stacji kontrolnej słyszanej przez wiekszość zainteresowanych) dotyczącej kolejności zgłaszania się lub częstotliwości nadawania, Przekazywanie tylko niezbędnego miniumum informacji o sobie i naszej radiostacji, co zresztą wynika z punktu pierwszego, Odstrojenie się (przejście na odbiór)  natychmiast po łączności, od częstotliwości stacji DX-owej (no chyba że była to nasza częstotliwość i my jesteśmy właśnie tym pożadanym DX-em).