SP8KBN - Opis radiotelefonów RADMOR

Zamieszczony opis radiotelefonów powstał z myślą o radioamatorach kolekcjonerach i krótkofalowcach którzy szukają informacji na temat tego sprzętu oraz są zainteresowani renowacją, naprawą i uruchomieniem starych zabytków polskiej radiokomunikacji ruchomej.

Młodsi stażem koledzy krótkofalowcy często nie zdają sobie sprawy ile satysfakcji może przynieść ożywienie takiego "starego grata". W Polsce w czasach gdy na sklepowych półkach była tylko przysłowiowa "sól i ocet" opisany poniżej sprzet był dla wielu krótkofalowców szczytem marzeń. Nie wolno nam również zapominać o tym, że na opisanych tutaj starszych typach radiotelefonów polscy krótkofalowcy realizowali pierwsze regionalne sieci UKF-FM. Opisywane radiotelefony można było spotkać również w klubach krótkofalowców, były to jednak w przeważającej większości już wraki radiotelefonów, wycofane z powodu awarii lub zezłomowane. Stanowiły wspaniały "rezerwuar" podzespołów fantastycznej jak na lata osiemdziesiąte jakości - zachodnie tranzystory mocy w.cz., kondensatory produkcji firmy "Plessey", metalizowane bezindukcyjne rezystory, oraz wspaniałe profesjonalne trymery.

Autor tego skromnego opracowania na przestrzeni lat 1987 - 2017 miał przyjemnosć "grzebać" we większości zamieszczonych tutaj modeli sprzętu. Kilka typów opisywanych radiotelefonów po pracochłonnej renowacji "przywrócono do życia" - można je zobaczyć w kolekcji zabytkowych radiotelefonów Klubu Łączności LOK SP8KBN w Krośnie.

W poniższych tabelach znajdują się oznaczenia wybranych radiotelefonów pracujących modulacją F2 i F3 (FM) produkowanych przed laty przez firmę RADMOR (dawniej Morska Obsługa Radiowa Statków)

P.S. Przy przeglądaniu poniższej kolekcji proszę nie zapominać o wspaniałym Polskim Krótkofalowcu Ś.P. Wiktorze Chojnackim SP5QU. Jego książki i publikacje były wspaniałym materiałem dla krótkofalowców, miłośników radiokomunikacji i radiotelefonów.
Gorąco polecam książkę autorstwa SP5QU "Amatorska łączność radiotelefoniczna FM w paśmie 144 MHz.
Została wydana przez Polski Związek Krótkofalowców w roku 1983 w W-wie.

Darek SP8RHT

Lampowy radiotelefon stacjonarny FM321 (FM325)
Radiotelefon posiadał w zależności od wykonania moc nadajnika wynoszacą 20W lub 60W oraz odbiornik główny i rezerwowy. Blok nadawczo-odbiorczy sterowany był z manipulatora systemem napięciowym poprzez łącze kablowe (linię telefoniczną). W nadajniku radiotelefonu pracowały lampy QQE3/12 jako driver oraz QQE 6/40 jako PA, dlatego moduł nadajnika ze złomowanych radiotelefonów po adaptacji był bardzo chętnie wykorzystywany przez krótkofalowców jako wzmacniacz mocy na pasmo 144 MHz.

Radiotelefon posiadał magnetyczny stabilizator napięcia sieciowego (7).

FM325/I	31-47 MHz
FM325/II	70-78 MHz
FM325/III	100-108 MHz
FM325/IV	148-174 MHz

Manipulator radiotelefonu FM325

Blok nadawczo-odbiorczy radiotelefonu FM325

Blok nadajnika wersja 148-174 MHz. Lampa V7 to QQE 6/40

Lampy drivera i stopnia mocy w.cz.

Mała "kukułka" i duża "kukułka"

Blok odbiornika wesja 31-47 MHz.

Blok odbiornika wersja 148-174 MHz

Pierwszy i zarazem ostatni kontakt z tym radiotelefonem miałem podczas praktyki zawodowej w pewnej Wojewódzkiej Komendzie Straży Pożarnej. Obudowa radiotelefonu po demontażu wszystkich modułów i "potraktowaniu" szlifierką kątową doskonale nadawała się jako szafka na narzędzia samochodowe. Tak prawdopodobnie przedstawiały się dalsze losy wiekszości FM-ów 325.

Lampowy radiotelefon przewoźno-stacjonarny FM302
Produkowany w wersji przewoźnej początkowo z zasilaczem wibratorowym, potem przetwornicą napieć na tranzystorach TG72. Posiadał 4 kanały stabilizowane rezonatorami kwarcowymi umieszczonymi w podgrzewanym termostacie. Powielanie dla wersji IV wynosiło 18x nadajnik i 4x odbiornik. Wkładka mikrofonowa typu węglowego. Radiotelefon ten po przestrojeniu i wymianie wkładki mikrofonowej na dynamiczną był masowo wykorzystywany przez polskich krótkofalowców do tworzenia pierwszych w kraju amatorskich sieci FM w paśmie 145 MHz.

FM302/I	31-47 MHz
FM302/IV	148-174 MHz

Radiotelefon posiadał moc nadajnika 8 -10 W, krótkofalowcy po dokładnym zestrojeniu uzyskiwali ponad 15 W.

Dane lamp FM 302/IV:

V1-E88CC (wzm. mikrof./I potrajacz)
V2-EF80 (generator TX)
V3-5763 (powielacz - podwajacz)
V4-5763 (powielacz- potrajacz/driver)
V5-QQE3/12 (stopień mocy)
V6-EL42 (wzmacniacz m.cz głośnikowy)
V7-ECH81 (wzm. II p.cz/dyskryminator FM 50 KHz)
V8-ECH81 (wzm. II p.cz/ przedwzmacniacz - deemfaza m.cz RX)
V9-ECH81 (wzm. II p.cz/ przedwzmacniacz - deemfaza m.cz RX)
V10-ECH81 (wzm. II p.cz)
V11-ECH81 (mieszacz II p.cz. 11.165 MHz na 465 kHz/ generator 11.165 MHz)
V12-EF95 (wzm. I p.cz)
V13-EF95 (wzm. I p.cz)
V14-ECC81 (generator RX/powielacz - podwajacz RX)
V15-ECC85 (mieszacz RX/powielacz - podwajacz RX)
V16-EF95 (wzm.w.cz. RX)
V17-EF95 (wzm.w.cz. RX)
V18-ECC81 (blokada szumu - układ rezonansowy 11 KHz)

Zasilacz sieciowy radiotelefonu FM302.

Wibrator starszej wersji zasilacza radiotelefonu FM302

Płyta czołowa radiotelefonu FM302.

Radiotelefon FM302/I w klubie łączności SP8KBN

Radiotelefon został poddany renowacji i naprawie. Po wymianie lamp pracuje jak nowy.

Lampowo-tranzystorowy radiotelefon nasobny (przenośny) FM311
Radiotelefon wykonany był na lampach subminiaturowych 6397,1AD4,5678,5672 oraz tranzystorach TG50 i TG5. Posiadał 4 kanały stabilizowane rezonatorami kwarcowymi. Do dnia dzisiejszego ocalały bardzo nieliczne egzemplarze tego radiotelefonu.

FM311/I	31-47 MHz	moc nadajnika 1 W
FM311/IV	148-174 MHz	moc nadajnika 0.6 W

Lampowy radiotelefon przewoźno-stacjonarny FM305 (FM326)
Radiotelefon produkowany był w trzech wykonaniach (przewoźny oraz stacjonarny z manipulatorem lokalnym oraz zdalnym ) rózniących się wyposażeniem. Moc nadajnika wynosiła 6 W, posiadał 4 kanały stabilizowane rezonatorami kwarcowymi pracującymi w podgrzewanym termostacie. Wersja bazowa radiotelefonu umożliwiała zestawienie połączenia radiowego z abonentem lini telefonicznej. Antena zestawów bazowych radiotelefonu to zestaw kolinearnych dipoli ADx-1.

NOFM 305/V	300-308 MHz
NOFM 305/VI	336-344 MHz

Zestaw przewoźny.

Zestaw bazowy z manipulacją lokalną.

Zestaw bazowy z manipulacją zdalną oraz możliwością zestawienia połączenia z abonentem telefonicznym.

W starych biuletynach PZK był podany opis przeróbki tego radiotelefonu z 300 MHz na pasmo 145 MHz. Posiadając przed laty złomowaną wersję bazową tego radiotelefonu na pasmo 40MHz (z innym oznaczeniem - chyba FM326 ?) pamiętam jego manipulator biurkowy który w szarych czasach PRL-u był poprostu "piękny", estetycznie i ładnie zaprojektowany i wykonany. Niestety nie ocalał do dnia dzisiejszego.

Rodzina radiotelefonów nasobnych (przenośnych) typu FM315K, 3106, 4431. Posiadają trzy kanały stabilizowane rezonatorami kwarcowymi. Powielanie wynosi x 4 odbiornik oraz x 18 nadajnik.
Radiotelefony te róznią się wyposażniem (antenami oraz mikrofonogłośnikami ). Natomiast posiadają jednakową moc nadajnika wynosząca 0.5 W. Czułość dobrze zestrojonego odbiornika jest lepsza od 0.5 mikrowolta przy SINAD 20.
Do rodziny tej zaliczają się również radiotelefony FM316K produkowane na pasmo 33-46 MHz oraz FM317K pracujące w paśmie 300-344 MHz. Istnieje również wykonanie tego radiotelefonu pracujące w paśmie 70-108 MHz oznaczone literą K-? (obsługa lotnisk).
Litera "K" na końcu oznaczenia typu oznacza radiotelefon wykonany na tranzystorach krzemowych. Poprzednie serie radiotelefonu bez tej litery były wykonane na tranzystorach germanowych. W tabeli podano odstęp międzykanałowy wynoszący 50 kHz oraz 25 kHz.
Radiotelefony FM315 starszych wersji na tranzystorach germanowych posiadały bardzo dobrą czułość ponieważ tor odbiornika w całości zrealizowany był na importowanych niskoszumnych tranzystorach serii AF139, AF124 i AF106 wykonanych w technologii MESA.

FM315K przeżywający "drugą młodość" z mikrotelefonem adoptowanym z radiotelefonu 3001
Radiotelefon pobiera podczas nasłuchu tylko 18 mA.

Trzystapiętnastka germanowa. Cecha charakterystyczna - cztery chromowane płaskie łby śrub mocujace płytę czołową do chassis radia, mikrofonogłośnik w kształcie tubki oraz żarówka jako kontrolka napięcia baterii (działająca po naciśnieciu oprawki). Pierwsze wersje radiotelefonu posiadały jako mikofonogłośnik typowy głośnik miniaturowy, dopiero później wprowadzono jako wkładkę mikrofonogłośnik MGD-50.

Płyta czołowa "trzystapiętnastki germanowej". Cecha charakterystyczna to cztery chromowane łby śrub.

Wzmacniacz m.cz. trzystapiętnastki germanowej był wykonany na transformatorach miniaturowych.

Drugą charakterystyczną cechą był dyskryminator odbiornika (zaekranowany) znajdujący się obok przekaźnika nadawanie-odbiór.

Trzystapiętnastka krzemowa. W pózniejszych wersjach produkcyjnych radiotelefonu FM315K zmieniono płytę czołową radiotelefonu (mocowanie boczne płyty czołowej do chasiss radia ) oraz rozsunieto potencjometry (prawdopodobnie z braku importowanych potencjometrów miniaturowych zastosowano hermetyczne potencjometry o większych gabarytach).

"Cywilny"

FM315	159-174 MHz	146-161 MHz
50 kHz	FM315K/1	FM315K/2
25 kHz	FM315K/3	FM315K/4

"Kolejowy" - mikrofonogłośnik posiada trzy tony akustyczne.

3106	159-174 MHz	146-161 MHz
50 kHz	3106/1	3106/2
25 KHz	3106/3	3106/4

"MSW"

4431	159-174 MHz	146-161 MHz
50 kHz	4431/1	4431/2
25 kHz	4431/3	4431/4

pozostałe:

FM316K/1	33-35 MHz
FM316K/2	44-46 MHz

FM317K/1	300-308 MHz
FM317K/2	336-344 MHz
FM317K/3	RX 336-344 MHz TX 300-308 MHz
FM317K/4	RX 300-308 MHz TX 336-344 MHz

Oprócz wymienionych typów istniały jeszcze wojskowe wersje radiotelefonów FM315 o oznaczeniu K2 pracujace w paśmie 84 MHz - 88 MHz wytwarzane w pięciu wykonaniach oraz wykonania przeznaczone do technicznej obsługi lotnisk pracujące w paśmie 88 MHz - 100 MHz z modulacją FM.

Trzystapiętnastka "krzemowa". Dyskryminator odbiornia znajduje się na płytce wzmacniacza m.cz. który jest wykonany na jednej płytce i nie posiada transformatorów miniaturowych.

W miejscu dyskryminatora znajduje się filtr antenowy nadajnika.

FM316K czyli wersja radiotelefonu na pasmo 33-46 MHz. Wzmacniacz m.cz jest identyczny jak w FM315K lecz wykonany na dwóch płytkach.

Na płytce wzmacniacza m.cz znajdują się podstawki rezonatorów kwarcowych nadajnika.

Widok na podstawki rezonatorów kwarcowych nadajnika oraz fragment toru głowicy w.cz. odbiornika radiotelefonu FM316.

Radiotelefon noszony kaumflowany R-4432 na bazie modułów FM315.

Jest to prawdziwy kolekcjonerski rarytas, ponieważ wiekszość tych radiotelefonów kończyła pod walcem lub na kowadle. Radiotelefony tego typu zostały produkowane w latach siedemdziesiątych, niestety nie jest znana data początku i końca produkcji. Koniec eksploatacji tych radotelefonów w służbach nastąpił w latach osiemdziesiątych, zostały zastąpione radiotelefonami kaumflowanymi R-4434 wykonanymi na mikroukładach hybrydowych produkcji "DOLAM".

Większość modułów jest identyczna jak w germanowej wersji radiotelefonu FM315, radio również posiada trzy kanały pracy.

Został przystosowany do przenoszenia w wewnetrznej kieszeni na piersiach operatora. (dlatego ta łamana konstrukcja chassis)

Ze względu na konstrukcję radiotelefonu było niemożliwe zastosowanie standardowego wówczas filtru kwarcowego p.cz. odbiornika typu PP10.7 Omigu. Dlatego filtr p.cz. został zrealizowany w małej obudowie o kształcie rurki na spodzie radiotelefonu przy zestykach zasilających.

Do sygnalizacji wywołania przez dyspozytora lub innego korespondenta wykonane było urządzenie działające jak dzisiejsze wibrujące baterie w telefonach komórkowych. Noszono je w kieszeni lub w rekawie. Oddzielny mikrofonogłośnik znajdował się przeważnie w węźle krawata.
Ten sprzęt w epoce PRL był tak tajny, że porucznik Borewicz w filmie "07 Zgłoś się" nie mógł się nim niestety posługiwać.

Radiotelefon przewoźno-stacjonarny R2432 (FM306)
Blok NO pracował w paśmie 146-174 MHz posiadał 12 kanałów stabilizowanych rezonatorami kwarcowymi, powielanie 4x odbiornik, 18 razy nadajnik.
Radiotelefon w starszych wersjach wykonany był na tranzystorach germanowych MESA serii AF. Poprzez liczne wersje produkcyjne zawsze bazował na blokach (modułach - płytkach) praktycznie identycznych jak w pózniej opracowanych radiotelefonach serii 3001. Posiadał tranzystorowy stopień mocy początkowo na tranzystorze 2N3632 odający 10-12 W (czasem 15-16 W- zależało to od egzemplarza tranzystora oraz zestrojenia chociaż DTR podawała moc >6 W) nowsze wersje produkcyjne oraz wersje "cywilne" modułów, miały stopień mocy wykonany na tranzystorze KT907. Również wiązki kablowe wykonane były w starszych egzemplarzach importowanym przewodem w teflonie a w nowszych linką w osłonie PCV. Przetwornice napięć starszych, germanowych wersji radiotelefonu pracowały na germanowych tranzystorach mocy oraz posiadały wewnętrzny przełącznik napięć zasilających 6/12/24 V. Wersja motocykolwa różniła się od wersji przewoźno - stacjonarnej brakiem radiatorów przetwornicy, aluminiową wodoszczelną obudową oraz innym wyposażeniem. Radiotelefon w wersji stacjonarnej posiadał manipulator biurkowy z możliwością zestawienia połączenia abonenta zewnętrznej linii telefonicznej oraz możliwością podłączenia urzadzeń rejestrujących transmisję. Wersja stacjonarna posiadała zasilacz sieciowy 24 V w obudowie identycznej jak zasilacz sieciowy radiotelefonu FM302. Radiotelefon ten do pracy zawsze wymagał głośnika z wbudowanym wewnętrznym wzmacniaczem mocy m.cz.oraz manipulatora.
Radiotelefon ten wykonywany był również w wersji morskiej 166 MHz z możliwością pracy dupleksowej, dodatkowym filtrem dupleksowym i innym manipulatorem (posiadały go na wyposażeniu również nieliczne ośrodki Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, fot. poniżej wersja morska duosimpleksowa bez dupleksera.)

Wersja morska R2432

Bloki funkcjonalne RX i TX radiotelefonu sa w większości kompatybilne z blokami radiotelefonów serii 3001-160 (która wywodzi się i bazuje na opracowaniu radiotelefonu R2432) i moga być zamieniane.

Blok nadawczo - odbiorczy radiotelefonu R2432 z gniazdem manipulatora produkcji radzieckiej. W większości radiotelefonów gniazda te były produkcji francuskiej (Souriau)

Manipulator biurkowy zestawu stacjonarnego radiotelefonu R2432

Niektóre wersje posiadały wbudowane bloki selektywnego wywołania systemem czasowo-częstotliwościowym 1124-1981 Hz trzycyfrowego o pojemności maksymalnej 720 numerów.
Oznaczenia bloku nadawczo - odbiorczego:

R-5431K-NO/1	148-161 MHz	odstęp międzykan. 50 kHz
R-5431K-NO/2	160-174 MHz	odstęp międzykan. 50 kHz
R-5431K-NO/3	148-161 MHz	odstęp międzykan. 25 kHz
R-5431K-NO/4	160-174 MHz	odstęp międzykan. 25 KHz

Komplet przewoźny radiotelefonu R-2432

Manipulator samochodowy radiotelefonu.

Głośnik samochodowy z wewnętrznym wzmacniaczem mocy m.cz.

Przetwornica wraz z blokiem stabilizacji napięcia - 24V.

Przełącznik napięć przetwornicy zasilającej radiotelefon.

Trzy sztuki tranzystorów 2N441 pracowały w zasilaczu radiotelefonu. Nowsze krzemowe wersje FM306 posiadały tranzystory KD502 oraz 2N3055.

Wyprowadzenia tranzystorów przetwornicy starszych, germanowych wersji radiotelefonu R2432

Głowica w.cz. odbiornika najstarszej, germanowej wersji radiotelefonu R2432 wykonana na tranzystorach AF139. Te tranzystory (AF139 lub AF239) są do dzisiaj wykorzystywane przez krótkofalowców ponieważ posiadają doskonałe parametry szumowe.

Widok bloku nadajnika najstarszej wersji radiotelefonu R2432.

Tranzystory zastosowane w tej wersji radiotelefonu w większości pochodziły z importu.
W Polsce nie produkowano tranzystorów mocy w.cz. typu 2N3632, 2N3553 i 2N3866.
Krajowy odpowiednik 2N3553 o oznaczeniu BFY99 pojawił się dopiero w latach osiemdziesiątych.
Uszkodzone radiotelefony były w większości wypadków "rezerwuarem" znakomitej jakości elementów niedostępnych w czasach PRL w sklepach RTV.

Wersja motocyklowa radiotelefonu o oznaczeniu R-5431 (zasilanie 6 V) w wodoszczelnej aluminiowej obudowie.

Manipulator motocyklowy radiotelefonu R5431 instalowany z boku nad tylnym kołem motocykla.

Mikrofonogłośnik motocyklowy z wbudowanym wzmacniaczem m.cz. i układem VOX instalowany na kierownicy (w przeważającej większości były to motocykle MZ ETZ-250)

Z radiotelefonem współpracowała antena ćwierćfalowa AFM-832 oraz inne anteny produkcji "RADMOR":

Antena motocyklowa 5/8 AFM 834 z gniazdem C-50 od radiotelefonu FM302.

Rodzina radiotelefonów nasobnych (przenośnych) 3101-40. Pasmo pracy 31-47 MHz. Zespół bazowy ( blok nadawczo - odbiorczy) nosi oznaczenie 3111. Radiotelefon posiada 4 kanały stabilizowane rezonatorami kwarcowymi w oprawach HC16U. Powielanie wynosi 6x dla nadajnika oraz 1x dla odbiornika. Moc wyjściowa nadajnika w zależności od wykonań wynosi 0.5, 1 i 2 W
Radiotelefony były wykonane na cienkowarstwowych mikroukładach hybrydowych produkcji "DOLAM"

3111/1	31-36 MHz	0.5-1 W	brak sel.wyw.
3111/2	35.7-41.3 MHz	0.5-1 W	brak sel.wyw.
3111/3	41-47 MHz	0.5-1 W	brak sel.wyw.
3111/4	31-36 MHz	0.5-1 W	selekt. wyw. kod SSFC
3111/5	35.7-41.3 MHz	0.5-1 W	selekt. wyw. kod SSFC
3111/6	41-47 MHz	0.5-1 W	selekt. wyw. kod SSFC
3111/7	31-36 MHz	2 W	brak sel. wyw
3111/8	35.7-41.3 MHz	2 W	brak sel. wyw
3111/9	41-47 MHz	2 W	brak sel. wyw.
3111/10	31-36 MHz	2 W	selekt. wyw. kod SSFC
3111/11	35.7-41.3 MHz	2 W	selekt wyw. kod SSFC
3111/12	41-47 MHz	2 W	selekt. wyw. kod SSFC

Radiotelefon nasobny (przenośny) typ 4433 - oznaczenie bloku nadawczo odbiorczego R-4433-NO

Radiotelefony były wykonane na cienkowarstwowych mikroukładach hybrydowych produkcji "DOLAM"
W wykonaniu 1-4 posiada 4 kanały, w wykonaniu 5-10 posiada 8 kanałów zrealizowanych na rezonatorach kwarcowych w oprawach subminiaturowych, moc nadajnika wynosi 0.5 W, powielanie odbiornik x 2, nadajnik x 9.

R-4433-NO/1	146-161 MHz	brak sel. wyw.
R-4433-NO/2	159-174 MHz	brak sel. wyw.
R-4433-NO/3	146-161 MHz	wywołanie tonem
R-4433-NO/4	159-174 MHz	wywołanie tonem
R-4433-NO/5	146-161 MHz	brak sel. wyw.
R-4433-NO/6	159-174 MHz	brak sel. wyw.
R-4433-NO/7	146-161 MHz	selektywne wywołanie
R-4433-NO/8	159-174 MHz	selektywne wywołanie
R-4433-NO/9	146-161 MHz	wywołanie tonem
R-4433-NO/10	159-174 MHz	wywołanie tonem

Antena solenoidalna (helikalna) A-4431

A-4431/1	146-151 MHz
A-4431/2	150-156 MHz
A-4431/3	155-161 MHz
A-4431/4	155-164 MHz
A-4431/5	163-169 MHz
A-4431/6	168-174 MHz

Antena subminiaturowa A-4433

A-4433/1	148-150 MHz
A-4433/2	164.5-166.5 MHz
A-4433/3	172-174 MHz
A-4433/6	165.5-167.5 MHz

Radiotelefon nasobny (przenośny) 3101-160

3131/1	146-160.2 MHz	moc nadajnika 0.5 W
3131/2	159-174 MHz	moc nadajnika 0.5 W
3131/3	146-160.2 MHz	selektywne wywołanie i zgłoszenie, moc nadajnika 0.5 W
3131/4	159-174 MHz	selektywne wywołanie i zgłoszenie, moc nadajnika 0.5 W
3131/5	146-160.2 MHz	moc nadajnika 1.5 W
3131/6	159-174 MHz	moc nadajnika 1.5 W
3131/7	146-160.2 MHz	selektywne wywołanie i zgłoszenie, moc nadajnika 1.5 W
3131/8	159-174 MHz	selektywne wywołanie i zgłoszenie, moc nadajnika 1.5 W
3131/9	146-160.2 MHz	selektywne zgłoszenie, moc nadajnika 0.5 W

Radiotelefon nasobny (przenośny) - kaumflowany R-4434

Radiotelefon R-4434 z anteną subminiaturową przedostatni z prawej strony zdjęcia.

RADIOTELEFONY Z ZASILANIEM DODATNIM 12 V BEZ KONSTRUKCJI MODUŁOWEJ:

Kody sprzętu radiokomunikacyjnego firmy firmy "RADMOR":

Pierwsza cyfra - seria produkcyjna.

Dla drugiej cyfry:
0 - radiotelefon przewoźny UKF z lokalną manipulacją
1 - radiotelefon przenośny UKF
2 - radiotelefon stacjonarny UKF
3 - radiotelefon pokładowo-morski
4 - stacja retransmisyjna
5 - radiotelefon przenośny wojskowy
6 - łącze radiotelefoniczne
7 - radiotelefon z wydzieloną manipulacją
8 - radiotelefon przewoźny UKF modułowy

Dla trzeciej cyfry:
0 - zestaw eksploatacyjny
1 - 40 MHz
2 - 80 MHz
3 - 160 MHz
4 - 330 MHz
5 - 450 MHz
6 - manipulator
7 - urządzenie zasilające
8 - antena
9 - 900 MHz

Dla czwartej cyfry:
1 - 3001 kwarcowy zasilanie 24 V
2 - 3002 zasilanie 24 V
3 - 3003, kwarcowy, zasilanie 12V z pojedyńczym wyświetlaczem
4 - 3004, z montażem przewlekanym, z syntezą na TDD1742T i pojedyńczym wyświetlaczem
5 - 3005, z montażem powierzchniowym, z syntezą na TDD1742T i podwójnym wyświetlaczem

Radiotelefon przewoźno-stacjonarny 3701

Radiotelefon przewoźny 3702

Radiotelefon przewożny 3003

Radiotelefon przewoźny 3004

Radiotelefon przewoźny 3005